دردهای مفصل پاتلو فمورال به دنبال بیماری دژنراتیو مفصلی درمانهای حمایتی و جراحی

زمینه و هدف: بیماری دژنراتیو مفصل پاتلو فمورال باعث ایجاد درد ناتوان کننده ای در حرکات زانو می شود. درمان این بیماری در مرحله اول درمان های حمایتی می باشد و در صورت عدم پاسخ به این درمان، از روش های جراحی استفاده می شود. در موارد پیشرفته بیماری، روش های جراحی که باعث کاهش استرس در سطح مفصل می شوند، کمک بیشتری را در درمان بیماران می کنند. در این مطالعه نتایج کلینیکی درمانهای حمایتی و روش جراحی انتقال توبرزیته تیبیا بررسی گردیده است. روش تحقیق: 50 بیمار که با تشخیص بیماری دژنراتیو مفصل پاتلو فمورال مراجعه کرده بودند پس از انجام معاینات کامل و تهیه رادیوگرافی های لازم تحت درمانهای حمایتی قرار گرفتند. در بیمارانی که پس از سه ماه بهبودی حاصل نگردید در صورت موافقت ایشان، عمل جراحی انجام شد. پس از عمل بیماران به طور متوسط به مدت یک سال تحت پیگیری قرار گرفتند. ملاک بهبودی، کاهش درد و بهبود فعالیت های روزمره بود. یافته ها: در مجموع پس از درمانهای حمایتی 12 بیمار (24%) علائم بهبودی را نشان دادند. در 34 بیماری که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند 13 بیمار (2/38%) علائم بهبودی داشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد در بیماری دژنراتیو مفصل پاتلوفمورال بعد از عدم پاسخ مناسب به درمانهای نگهدارنده، در سنین بالای 65 سال قبل از تصمیم برای TKA و در سنین پایین به عنوان آخرین قدم درمانی، عمل جراحی انتقال توبریزیته تیبیا به قدام می تواند توصیه شود.